Wat betekent jazz voor jou?
Dat is een moeilijke vraag. Het gaat ook over wat jazz nu echt is en wat de essentiële ingrediënten zijn om iets jazz te kunnen noemen. Ik denk dat iedereen daar een eigen visie en interpretatie op heeft. Voor mij is improvisatie op dit moment de kern van jazz. Als we die essentie vasthouden, geeft de manier waarop we improviseren en waarmee we improviseren de muziek een speels karakter.
Dat is ook hoe ik tegenwoordig componeer en mijn projecten opbouw. Improviseren met welk materiaal, welke vormen of welke omstandigheden dan ook—zonder ons te beperken tot vaste ideeën over harmonie of melodie. Het is alsof we met de klei die we hebben iets creëren. Zo zie ik jazz, en zo werk ik momenteel aan mijn visie.
Tijdens mijn optredens is wat ik speel meer geïmproviseerd dan vastgelegd. Voordat ik begin, stel ik voor mezelf scenario’s of materialen op waarmee ik wil werken. Wat ik uiteindelijk speel, hangt af van hoe ik me voel, de ruimte, en het publiek. Mijn improvisaties zijn sterk verbonden met de dingen om me heen, en een van de belangrijkste elementen is hoe het geluid in de zaal tot stand komt. Zelfs de aanwezigheid van het publiek kan een inspiratiebron zijn. Als iemand bijvoorbeeld niest met een hoge toon, kan dat me inspireren om daar iets mee te doen.
