Alexandre Cavalière werd geboren in 1985 in de buurt van Bergen/Mons in België. Hij groeide op in een familie van muzikanten. Als kind kreeg hij instrumenten als speelgoed. Al vroeg leerde de kleine Alexandre ritme aan te voelen door de snaartrommel vast te houden van het orkest van zijn vader. Op 8-jarige leeftijd speelt hij regelmatig piano, drums en uiteraard ook viool. Door dit laatste instrument dan uiteindelijk ook te leren, zal Alexander zijn gevoel voor ritme, zijn muzikaal- en improvisatietalent het best ontwikkelen. Gewiegd door de melodieën van Django Reinhardt en Stéphane Grappelli wordt de swing voor Alexandre een muzikale vanzelfsprekendheid.
In maart 1998 bracht het lot Didier Lockwood en Babik Reinhardt op zijn weg. Die twee muzikanten logeerden in het Royal Windsor Hotel te Brussel voor de uitreiking van de Django d’Or. Alexandre was daar toevallig met zijn vader aan het repeteren voor een concert met de groep Jazzy Strings. Didier Lockwood, Babik Reinhardt en Frank Hagège hoorden daar iemand viool spelen en waren onmiddellijk overtuigd van het talent van de violist. Hun verrassing was groot, toen ze de deur van de club open duwden en ontdekten dat een kind van 12 jaar die viool vast had! Verbluft door zoveel virtuositeit besloten ze Alexandre uit te nodigen om mee te gaan naar de Django d’Or in Brussel en nadien ook naar Parijs waar hij een geweldig succes behaalde!
En zo begon in 1999 het prachtige avontuur van Alexandre Cavaliere met een eerste plaat: “L’ALBUM” bij Hebra-records.
Terwijl hij zich tegelijk toelegde op zijn studies werd hij ook reeds veel gevraagd voor televisie, radio en concerten. Zo nam hij onder andere deel aan Festivals in Antibes – Juan les Pins, Marciac, Samois-sur-Seine, Djangofolllies, Brosella Folk & Jazz, Jazz-à-Liège, Liberchies, Maubeuge, of de Belgische, Franse of Eurojazz Awards van Django d’Or …
Hij overtuigde het publiek op het podium tijdens een optreden in het Princess Grace Theatre in Monaco, als voorprogramma van Michel Jonasz in de Olympia, als gast van het Nationaal Orkest op de Grote Markt in Brussel, tijdens het festival “Jazz Espoo” (Finland), … en onlangs, dankzij Dorado Schmitt, maakte hij zijn première in het Django Reinhardt festival “Birdland” in New York.
Hij mocht ook samen spelen met muzikanten zoals Bireli Lagrene, Dominique Dipiazza, Stochelo Rosenberg, Michel Jonasz, Roby Lakatos, Toots Thielemans, Richard Galliano, Eddy Louis, Dennis Chambers, Richard Bona, Dorado Schmitt … en Benoît Sourisse, André Charlier en Jean Wellers (muzikanten van Didier Lockwood), met wie hij zijn tweede album, “Nomades”, opnam (2002). Dankzij deze CD werd hij ook in meer moderne context gehoord, zonder daarbij de swing uit het oog te verliezen.
Maar in de afgelopen jaren, werd hij betrokken bij moderne jazz groepen die zijn talent hebben ontdekt en dankzij dewelke hij in een nieuwe ontwikkeling van zijn carrière heeft kunnen investeren.
Ook heeft men hem aan het werk kunnen zien en horen voor het nieuwste album van Guy Cabay (2005), alsook in samenwerkingen met Philip Catherine, Alka Celtes Air, Darwin Case, Musicazur, Fabrizio Cassol, het Tentet van Michel Herr, enz …