In 1904 kocht het Conservatorium deze Duitse muziekverzameling aan, dankzij het initiatief van Alfred Wotquenne, toenmalig bibliothecaris. Deze verzameling behoort tot de topcollecties van de bibliotheek. Met haar 8.000 volumes is ze kwantitatief indrukwekkend, maar kwantitatief scoort ze nog sterker. Een paar voorbeelden: de autografen van symfonieën van C. P. E. Bach en de bundel solosonates uit de 18e eeuw die de unieke bron zijn van enkele sonates van Telemann en Handel.
