Igor C Silva. Mixed music: Nieuwe interactievormen tussen instrumenten en elektronica
De hedendaagse compositiepraktijk van mixed music, hier begrepen als geschreven muziek die akoestische instrumenten combineert met elektronica, kent een aantal inherente problemen. Zo zijn de synchronisatie tussen de uitvoerder en de elektronica, de complexiteit van digitale interfaces en de behoefte aan een akoestische samensmelting tussen de twee, enkele van de belangrijkste zaken die bediscussieerd worden in het academisch onderzoek. Dit doctoraatsproject van Igor C. Silva beoogt nieuwe systemen te ontwikkelen die eenvoudige, praktische en intuïtieve antwoorden zullen geven op de problemen die inherent zijn aan mixed music.
Om antwoorden te vinden op de hierboven vermelde vragen, zal een uitgebreid portfolio van nieuwe stukken en projecten worden gecomponeerd, geschreven voor verschillende instrumentcombinaties, die nieuwe inzichten kunnen verschaffen in het probleemoplossend proces en de bovenvermelde problemen zelfs deels kunnen omzeilen. In een latere fase zullen deze werken worden uitgevoerd en opgenomen teneinde de validiteit of afdwingbaarheid van de gecreëerde processen te testen. Het overkoepelende doel is via deze originele composities nieuwe benaderingen te creëren en deze te systematiseren in de compositorische en performatieve praktijk, in de verwachting bij te dragen tot de artistieke en academische ontwikkeling van het mixed music genre.
Peter Van Bergen. Improvisatie, interactiviteit en instabiliteit: Artistieke transformaties
In tegenstelling tot non-idiomatische improvisatie met menselijke improvisatoren, is het moeilijker om intense en verrassende muziek te maken in interactie met een computer. Ook het concept van improvisatie als een muzikale dialoog is moeilijk herkenbaar voor een computer. In dit doctoraatsonderzoek beoogt Peter van Bergen zijn esthetische opvattingen over muzikale improvisatie en compositie én zijn muzikale ervaringen in het samenspel met menselijke improvisatoren, te vertalen naar een omgeving waarin menselijke muzikale improvisatoren en artificiële improvisatoren (hard- & sofware persoonlijkheden, computers) samenwerken.
Met dit doel zal, in samenwerking met programmeur Johan van Kreij, software voor interactieve en autonome improvisatie worden ontwikkeld, softwaretools waarmee de “ware, onstabiele aard” van improvisatie en compositie kan worden onderzocht en hoor- en zichtbaar wordt in een praktijkcontext. Het onderzoek moet leiden tot nieuw compositorisch-improviserend werk, onvoorspelbare improvisaties met een eigen esthetische signatuur, een nieuwe persoonlijke instrumentale en improvisatietechniek en syntaxis, teksten die artistiek onderzoek beschrijven, en theorie over improvisatie in relatie in relatie tot samenstelling, computers, interactiviteit en instabiliteit.
Muziek en Technologie
Muziek en Technologie is de onderzoeksgroep die zich toespitst op de integratie en toepassing van computertechnologie in de muziek. Hierdoor is ze niet noodzakelijk gebonden aan uitvoering of creatie. De profielen van haar onderzoekers zijn vaak hybride van aard, waarbij kennis uit verschillende artistieke domeinen wordt gecombineerd. De voorgestelde projecten worden echter wel gedefinieerd door één grootste gemene deler: technologie. Hoewel technologie een onmisbaar ingrediënt is, hebben onze onderzoekers geen intenties om het op zichzelf tot een kunstvorm te verheffen. In tegendeel, ze integreren de allernieuwste technologische inzichten om een nieuwe artistieke dimensie te creëren.
Deze dimensie is een enorm uitgestrekte plek, waarin botsingen van ideeën het ontstaan van nieuwe concepten bewerkstelligen, gaande van microtonale jazz tot hybride co-creatie, van interactieve installatiekunst tot generatieve mixed media performance. Desalniettemin veroorzaken deze botsingen niet enkel muzikale objectieven. De onderzoeksgroep wordt eveneens gekarakteriseerd door een uitgebreid netwerk aan tentakels die verbinding maken en interageren met virtueel elke kunstvorm. Als dusdanig omarmt deze onderzoeksgroep een universum zonder grenzen, waarin de verbeelding optreedt als gids naar de evolutie van de muziek in de 21ste eeuw.