Jeremias Iturra. Cinematographic image and musical composition: Compositional technique toward creative convergence
Dit doctoraatsproject van Jeremias Iturras heeft tot doel een “creatief-technische convergentie” te vinden tussen muziek en film. Om deze convergentie te verduidelijken, zal Iturras eerst bepaalde filmtechnieken analyseren (ontwerp, constructie, structuur, esthetische ideeën, enz.) aan de hand van specifieke voorbeelden van regisseurs en films om na te gaan of het mogelijk en aannemelijk is om “dezelfde” technische methoden toe te passen op een muzikale compositie. Hij zal zoeken naar de creatie van “technische muzikale concepten” die als oorsprong een cinematografisch idee hebben. Het pilootonderzoek heeft enkele technische modellen aan het licht gebracht (met name met betrekking tot ruimte en klankkleur) die in enkele van Iturras’ werken werden gebruikt. Op theoretisch niveau zal dit proces gearticuleerd worden door het analyseren van twee conceptuele pijlers: metafoor en analogie in muziek.
Het tweede deel van dit project zal nagaan of deze technische muzikale concepten, die hun oorsprong vinden in een cinematografisch idee, op hun beurt op technisch vlak kunnen worden toegepast op de constructie van het beeld (video, cinema). Daarvoor zal samenwerking met andere kunstenaars (video- en filmmakers) essentieel zijn, resulterend in een audiovisueel werk. Op formeel vlak beoogt dit project in zijn traject dus een soort spiraal waarbij het eerste idee een metamorfose ondergaat om opnieuw “geïnjecteerd” te worden op het vertrekpunt.
Compositie & Schriftuur
De onderzoeksgroep Compositie en Schriftuur is even divers als haar onderzoekers: componisten en creërende musici nemen hun eigen muzikale taal van binnenuit onder de loep. Evenzeer exploreren ze op artistieke wijze de muzikale taal van hun voorgangers. Vanuit hun eigen artistieke praktijk onderzoeken ze de elementen waaruit de muziek is opgebouwd, maar doen dit natuurlijk niet in een vacuum. De onderzoeksvragen komen voort uit hun eigen praktijk, en raken aan problemen of uitdagingen wat betreft uitvoeringspraktijk. Deze kunnen zeer divers zijn: nieuwe technologieën scheppen nieuwe mogelijkheden en nieuwe muziekvormen, die kunnen worden onderzocht en vereenvoudigd of verfijnd.
Samenwerkingen van allerlei aard leiden tot nieuwe paden met nieuwe uitdagingen voor de muzikale taal en ook nieuwe analysemodellen kunnen nieuwe vormen van betekenisoverdracht en creatie genereren. Wat al deze onderzoeken met elkaar gemeen hebben, is dat makers binnen hun eigen of een andere muzikale taal en/of praktijk op zoek gaan naar een verrijking van hun techniek. Op micro-gebied, binnen hun eigen klankwereld, of op grotere schaal, binnen dramaturgische structuren of muzikale mengvormen. Met een grote nieuwsgierigheid onderzoekend, maar evenzeer met een artistieke missie: de creatie die in dialoog treedt met een publiek.