Er bestaat een enorm gebrek aan stijlkennis wat betreft de interpretatie van Astor Piazzolla’s muziek en tango in het algemeen, wat vaak resulteert in zwakke en weinig onderbouwde uitvoeringen. Eén van de meest voorkomende valkuilen die aan de basis liggen van deze gebrekkige uitvoeringspraktijk, is het feit dat tango-partituren slechts een vertrekpunt zijn voor interpretatie en niet in een functie van Urtekst als het ultieme einddoel van een uitvoering dienen te worden beschouwd. Dit kan je bijvoorbeeld vergelijken met de tekst voor een theaterstuk. Daarom is het belangrijk om dit genre kritisch te benaderen en komaf te maken met deze tendens door de interesse van studenten (zowel klassieke als jazz) voor tango uitvoeringspraktijk aan te wakkeren.
Het Brussels ensemble SONICO willen met deze tweedaagse workshop onze studenten de "ins en outs" van deze muziekstijl aanleren om hun zo meer mogelijkheden bieden in hun professionele toekomst.
